Dancing with myself

Er is een liedje van Nouvelle Vague, dat heet 'dancing with myself'. Het is een heel lief liedje en lijkt wel een beetje op hoe ik me nu voel. Ik ben in mijn eentje aan de andere kant van de wereld, in een vreemde stad en met mensen die een taal spreken die ik nog steeds amper beheers, maar ik heb de tijd van mijn leven. Dansen met z'n tweeen (of meerderen) is tof, maar in je eentje kan het ook heerlijk zijn.

Het fijnste is wel dat ik niets hoef, niks moet. Ik zet geen wekker, heb het grootste gedeelte van de tijd geen horloge of telefoon bij me, doe ook vaak gewoon niks omdat ik daar zin in heb, ik slaap en eet wanneer ik wil en het zal iedereen verder worst wezen.

En als ik zin heb om met iemand ergens naartoe te gaan zijn er genoeg mensen in het hostel die ook alleen zijn en meestal best wel open staan voor een tripje. En zo niet, ga ik alleen!

Toch is er ergens wel een beetje druk dat ik toch wel zo'n beetje alles moet gaan zien hier wat te zien valt. Voordat ik weer terug ben in China kan nog even duren, dus moet ik het er maar van nemen. Morgen ga ik dus naar de Great Wall! Het was nog even een opgave erachter te komen wat de beste manier om te gaan zou zijn want er zijn ongelooflijk veel opties!

Niet alleen zijn er een boel plaatsen waar je naartoe kunt, er zijn nog veel meer manieren waarop, waarmee en hoe duur.
De goedkope opties zijn meestal eregns naartoe gaan met de bus, maar hopen dat er mensen zijn die het laatste stuk met de taxi samen willen rijden om de kosten te delen en dan ook weer terug zien te komen. De allergoedkoopste was met de bus naar het allertoeristische stuk te gaan (met ook nauwelijks originele muur maar allemaal gerestaureerd). Die laatste zag ik helemaal niet zitten en in mijn eentje op de goede gok gaan en taxi's delen vond ik ook een beetje eng. Het moet maar net lukken.

Het hostel biedt wat duurdere opties aan: georganiseerde trippen. Eén daarvan was met een tien kilometer lange wandeltocht over één van de mooiste stukken van de muur, en dat sprak met toch wel meteen aan. De prijs? Wel tien keer meer dan de zelf-gaan-optie, en de duurste van de verschillende trips van het hostel.
Dus dat was even piekeren. Heb ik het geld (ongeveer 40 euro), wil ik het daaraan uitgeven, is het het waard? En dat staat dan tegenover een geweldige ervaring met De Chinese Muur. Het is eens en nooit weer, zal ik?
Na een hoop gepieker, gereken en gedenk heb ik besloten het te doen dus morgen (woensdag) vertrek ik om half zeven 's ochtends naar Jinshanling, vanuit waar er een vier uur durende wandeling/klimtocht is naar Simatai. Het is geen netjes pad en zeker niet recht, maar ik hoop dat het het allemaal waard zal zijn. Want zoals Mao zei: je bent pas een echte man als je de Chinese Muur hebt beklommen!

Tijd voor mijn echte man-ervaring dus!

Verder komt het einde van mijn vakantie nu steeds dichterbij, vandaag heb ik het treinkaartje terug naar Shanghai gekocht. Dat is ook wel een leuk verhaaltje dus ik zal het even neertypen! Ik wilde rond mijn verjaardag (12 augustus) terug gaan naar Shanghai om daar dan 15 augustus om 13 uur naar Nederland terug te vliegen. Daarvoor moest ik een treinkaartje en dat kun je vanaf tien dagen vantevoren kopen, dus vanmorgen was een goede tijd. Bij het station aangekomen bleek dat er eigenlijk alleen nachttreinen waren en dus koos ik, logischerwijs, voor een hard bedje. Die slapen prima en zijn minder duur dan de luxe zachte bedden! Ze hadden alleen geen harde bedjes meer (waarvan ik de prijs tussen 400 en 500 RMB had geschat) en ze bood me een zacht bedje aan voor 780. (78 euro). Dat werd me een beetje te duur dus vroeg ik naar de andere opties! Een zachte stoel (rond de 320) was er ook niet meer, die zijn te vergelijken met de Thalys-stoelen of die in een luxe verwegbus. Het enige wat er over bleef waren dus de harde stoelen (zoals die ik had van Zhengzhou naar Beijing, niet zo heel hard maar wel krap en gezellig). Voor maar 180 RMB! Een koopje dus, en dat kon ik niet laten.

Even later besefte ik me dat ik dus zo'n 11 of 12 uur lang tussen de Chinezen gepropt zal moeten gaan slapen. Maar ach, dat zien we dan wel weer. Het scheelt in ieder geval een bergje geld! En dat kan ik dan weer uitgeven aan andere dingen. Zoals een telefoonoplader van 220 RMB omdat ik 'm had vergeten in Zhengzhou, en de goedkopere (40 RMB) made-in-China opladers werken niet, dus moest ik er één kopen bij een echte Samsungwinkel. Ribjes uit mijn financiele lijfje, maar daar komen we wel weer overheen.

Vanavond ga ik naar een tempel en het Olympische dorp, morgen dus de muur, donderdag naar het Summer Palace. Vrijdag komt Laura (jaaaaaa!! ik mis haar wel hoor) om even een paar dagen met z'n tweeen te dansen. Zaterdag gaan we naar de Beijing Zoo, zondag haar vriendje van het vliegveld halen met een mooi spanddoek ofzo (weet hij niks van af). En dan maandag en dinsdag weet ik nog niet, en woensdag inpakken en mijn verjaardag vieren.

Foto's van mijn hostel en kamertje staan inmiddels online en kun je hier vinden, beetje onderaan:

http://picasaweb.google.com/hadewychdevries/Beijing

Wil je live horen hoet het gaat met mijn dansjes in Beijing, vind ik het altijd leuk om gebeld te worden! Ik heb mijn oude Shanghai nummer weer tot ik weer naar Nederland ga, dus hier even hoe het werkt:


-Kijk op de klok, tel er zes uur bij op en bedenk of ik slaap (heb hier niks om voor op te staan dus ga nogal laat naar bed)
-Pak je telefoon en bel:
0900-0580
-Doe wat je moet doen en toets mijn nummer in:

008613761049162
(gevolgd door hekje denk ik)

-Wacht tot het over gaat (kan zijn dat je een liedje hoort in plaats van tuut tuut)
-praat met mij!

Werkt het niet (na een paar keer), dan kun je een ander 0900nummer uitzoeken op http://www.televergelijk.nl/?a=zoek&showall=&only0900=&land=China&type=mobiel


Zaijian!