ZaiJian ZhongGuo!

Vaarwel China! Dit was het dan (bijna)... Het einde van elf geweldige weken, twee en een halve maand aan de andere kant van de wereld!

Allereerst: Mocht je me willen komen ophalen, bel dan alsjeblieft zo gauw mogelijk even met Maarten. Hij wil graag weten hoeveel mensen er komen en vooral wie er mee wil eten! 0625372565 is het nummer!


Twee en een halve maand geleden ging ik als negentienjarig meisje hierheen. Het was allemaal redelijk last-minute na de Enk en ik had geen idee wat te verwachten! Ik had twee spijkerbroeken bij me, een vest en een trui die ik helemaal niet heb gebruikt en de veel te korte broek die ik nog gauw voordat ik wegging had gekocht 'voor het geval dat het echt niet anders kan' heeft mijn billen nauwelijks verlaten. Het was heet! En dan blijkt dat je heel veel verschillende soorten heet hebt; het eerste stadium is lekker warm, meestal 's avonds als het geregend had. Het was dan heel nat buiten en dat is heel irritant op slippers! Maar verder heerlijk om even te wandelen...
Het tweede stadium is het plakkerige. Meestal 's ochtends rond een uur of elf, wanneer de luchtvochtigheid gauw stijgt. Soms blijft het plakkerig (30-34 graden) de hele dag, maar vaak gaat het ook over in het laatste stadium: de glibberige. Het is dan zó warm dat je zo hard zweet dat alles glibbert, je kleren doorweekt zijn en je dijen dus bij elke stap tegen elkaar aan glibberen! In dat stadium kwam ik erachter dat werkelijk elke porie van mijn lichaam zweet produceert, inclusief mijn knieen (wie had dat gedacht), oren, ellebogen, alles!

Wat ook onverwacht was, was het lesgeven. De kleintjes op de kindergarten maar vooral de tieners in Zhengzhou. Hoe geweldig was het, elke seconde die ik voor de klas stond. Ze konden ontzettend vervelend zijn maar alle moeite die ik erin stak had ook zichtbaar (of hoorbaar) resultaat! En het praten met ze, horen hoe leuk ze de lessen vonden, ze enthousiast krijgen en laten schreeuwen terwijl ze daar eigenlijk veel te cool voor zijn. en spijkerpoepen enzo!

Verder... De Chinezen. Het zijn er ongelooflijk veel! En ze zijn gewoon erg anders dan Nederlanders. Chinezen hebben geen persoonlijke ruimte dus rijen en het openbaar vervoor is nogal wat gezelliger dan in Nederland. Maar ik ben er best gauw aan gewend, zal wel weer terug wennen zijn, niet meer proppen in de Nederlandse treinen en bussen! Maar ook... geen slappe handjes meer, niet meer buigen om dankjewel te zetten, niet meer ruzien over wie de rekening betaalt (dat is beleefd), niet meer afdingen en onderhandelen als ik iets ga kopen. En geen noedels meer voor 40 cent op straat, geen barbecuevleesjes overal, geen hotpot op straat!

Maar wel weer mensen die alles begrijpen wat ik zeg, in de supermarkt precies weten wat je koopt, mijn eigen eten koken, fijn knuffelen met Jasper en Mozes en als ik iemand wil zien kan ik er gewoon naartoe gaan! En beginnen met een nieuwe studie die hopelijk nu wel iets beter bij me aansluit. Daar heb ik dan weer wel zin in!

Ja, beetje dubbel. Maar vandaag dus mijn laatste dag waarop ik nog even naar de fake market ga voor een extra paar slippers en vanavond lekker feesten om mijn laatste uren in China te vieren! En dan morgen vroeg naar het vliegtuig en dan ben ik voor ik het weet weer in Nederland!